اگرسفر نکنی،
اگر کتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی و موسیقی طبیعت گوش فرا ندهی
اگر برای خودت ارزشی قائل نباشی
به آرامی آغاز به مردن میکنی
زمانی که خودباوری, عزت نفس را در خودت بکشی،
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند
وقتی تمام روزها رو با نفرین به بخت بدت بگذرونی واز
بارون بد شانسی ها که تمومی نداره
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر برده ی عادات و عقایدت شوی،
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی
اگر در زندگی هیچ وقت ریسک نکنی ..راههای مختلف رو امتحان نکنی
ورنگهای متفاوت به تن نکنی،
یا اگر بادیگران برای آموختن و کسب تجربه صحبت نکنی
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر قبل از این که کاری رو شروع کنی نسبت بهش بدبین باشی و اونو انجام ندی
اگر درباره ی چیزهایی که نمی دونی پرسش نکنی
اگر به سوالاتی که جوابشون رو میدونی پاسخ ندی
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر از شور و حرارت و هیجان
از احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به
درخشش وامیدارند،
و ضربان قلبت را تندتر میکنند
دوری کنی
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر از شور و حرارت و هیجان
از احساسات سرکش،
و از چیزهایی که چشمانت را به
درخشش وامیدارند،
و ضربان قلبت را تندتر میکنند
دوری کنی
به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر هنگامی که با شغلت و یا کاری که انجام میدهی
شاد نیستی، آن را عوض نکنی،
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی،
اگردنبال رویاهایت نروی،
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگیت ورای مصلحتاندیشی رفتار کنی
امروز زندگی را آغاز کن!
لازمه ی زندگی تلاش و مخاطره هست نه تنها یک نفس کشیدن ساده
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری!
تنها با شکیبایی و تلاش مستمر است که میتونی شادی رو به زندگیت بیاری
شعری از پابلو نرودا (شاعر شیلیایی)
کلمات کلیدی :